Uzay

James Webb Uzay Teleskobu, Chameleon takımyıldızında yaklaşık 11 derece Kelvin gibi son derece düşük sıcaklıkta buz blokları keşfetti. Bugüne kadar bu, Evren’in doğal ortamında bilinen en soğuk maddedir. Ancak bulgu ilginç ve başka – bilim adamları CHNOS’un tüm listesini, yani karbon, hidrojen, oksijen, azot ve kükürt moleküllerinin varlığını tanımlayabildiler.

Fosfor ile birlikte CHNOS, Dünya’da sahip olduğumuz yaşam türünün temelini oluşturmaktadır. Ve bu bilim insanlarını hayrete düşürdü, çünkü uzay buzu herhangi bir yerde değil, yıldızların oluştuğu moleküler toz bulutunda bulundu. Gelecekteki yıldızların ve yıldız sistemlerinin, oluşum anından itibaren yaşamı başlatabilecekleri temel kaynaklara sahip oldukları ortaya çıktı.

Sayfalar: 1 2

Chicago Üniversitesi’nden gökbilimciler, şu anda en ayrıntılı olan bilinen Evren haritasının yeni bir versiyonunu yaptılar. Ve hesaplamaların öngördüğü madde miktarını göstermediği için onları şaşırttı. Bilim insanları maddenin kayboluşunu açıklamak için hala sadece Evrenin yapısına ilişkin mevcut tüm modellerin doğası gereği yanlış olduğunu varsayabiliyorlar.

Haritayı oluşturmak için iki güvenilir kaynaktan elde edilen veriler kullanılmıştır. Bunlardan ilki, altı yıl boyunca görünür spektrumun yanı sıra yakın kızılötesi ve morötesi ışıkta Evren hakkında bilgi toplayan Karanlık Enerji Araştırması projesiydi. İkinci kaynak ise kozmik mikrodalga arka planını (Büyük Patlama’dan sonra oluşan ışıma) inceleyen Güney Kutbu Teleskobu’ndan elde edilen verilerdi.

Sayfalar: 1 2

İklim değişikliği ve küresel ısınma sorunu uzun zamandır akıl yürütmeyi değil, aktif eylemi gerektiriyor. Utah Üniversitesi’nden bir grup astrofizikçi, gezegenimizi artan sıcaklıklardan kurtarabilecek bir çözüm buldu. Bilim insanları, Dünya’yı gölgelemeye yetecek kadar ay tozunu uzaya salabilen “ay topları” kullanmayı öneriyor. Isı taşıyan güneş ışığı bu tozdan yansıyarak dağılacaktır.

Bu fikir inanılmaz görünüyor – ama sadece ilk bakışta. Günümüzde uzayın çok aktif bir şekilde araştırıldığı ve bazı devletlerin halihazırda Ay programlarını finanse ettiği göz önüne alındığında, bu görev için Dünya’nın doğal uydusuna cihazlar yerleştirmek teknik olarak mümkün. Bilim insanları, Ay tozunun Dünya’yı iklim dönüşümünden kurtarmak için en uygun çözüm olacağına inanıyor.

Sayfalar: 1 2

Hubble Uzay Teleskobu’nun yardımıyla bilim insanları halkalardaki bu garip çizgilerin yüksek kaliteli fotoğraflarını çekmeyi başardılar, ancak bu, bilimi fenomenin doğasını anlamaya yaklaştırmadı. Uzay araştırmacıları şimdiye kadar sadece varsayımlar ve hipotezler ortaya koydular. Bunlardan birine göre, “konuşmacılar” güneş rüzgarının etkisi altında gezegenin manyetik alanındaki değişikliklerin bir sonucu olabilir. Bu fenomen Dünya’nın kuzey ışıklarına benzemektedir. Bilim adamları, Hubble kamerası tarafından yakalanan kısa süreli gölgelerin, halkaların geri kalanının üzerinde dönen buz parçacıklarından başka bir şey olmadığını varsayıyor.

Sayfalar: 1 2

Gökbilimcilerin şaşırtıcı X7 uzay cisminin ne olduğunu anlamaya çalışmaları için sadece 13 yılları kaldı. Daha doğrusu ne olduğunu, çünkü 2036 yılında galaksimizin merkezindeki Alpha Sagittarius kara deliği* tarafından yutulacak. Dünya’dan 25.000 ışık yılından daha uzakta olduğu göz önüne alındığında, bu olay uzun zaman önce gerçekleşti. Ve bilim insanları yakın gelecekte böyle bir şeyin tekrar yaşanacağına inanmıyor.

Bilim insanları X7’yi yirmi yıldır gözlemliyor ve bu süre zarfında nesne kozmik standartlara göre yıldırım hızında bir evrim gösterdi – top benzeri bir şekilden spagetti şeklinde bir şeye. X7’nin ne olduğunu ya da nesnenin kara deliğe yaklaşmadan önce nasıl bir şekle sahip olduğunu bilmiyoruz. Şimdi deliğin çekim gücü X7’nin şeklini sürekli olarak deforme edip değiştiriyor, bu tuzağın etrafında bir tur bile atacak zamanı olmayacak, çünkü parçalanacak ve sonunda yok olacak. Ancak bu bilim için eşsiz bir armağandır – bilim insanları bu nadir süreci mevcut tüm araçlarla gözlemlemeyi amaçlamaktadır.

Sayfalar: 1 2